Stukjes ontbreken in mijn ziel

 

26 juli 2019

Momentopname, "van-me-af schrijfsel" en het heeft geholpen.

 

Stukjes ontbreken in mijn ziel. 

Ooit van me afgenomen en stukje bij beetje teruggevonden en weer af laten pakken.

Van onbevangen en naïef naar wantrouwend en met momenten paranoïde. 

Het kost jaren om daar te geraken. En er is geen weg meer terug.

Leugens, bedrog, manipulatie en beloftes die niet worden nagekomen.

Mijn gevoel zegt dat ik moet vluchten maar het voelt nergens veilig. 

Behalve op papier, waar mijn tranen kunnen stromen en mijn boosheid mag bestaan. 

En zelfs daar hou ik me in. Een monster in de maak.

Onzichtbaar voor de wereld want het zit in mij .Verstopt achter de muur die ik zorgvuldig uit bescherming heb opgebouwd.

De klok tikt door maar er is geen tijd om te helen. Want je bent vervangen in een mum van tijd. 

Terwijl het verleden me ook in mijn nek blijft hijgen. Emotionele vampiers die hun welkomstermijn overschrijden.

 Laat me even met rust zodat ik kan opladen en alles een plekje kan geven. Blijf niet aan me trekken totdat ik ontplof.

Het was niet zo bedoeld maar het verdriet en de boosheid hebben daar weinig boodschap aan. 

Maar het leven gaat verder en ergens op dat pad zal mijn halo of soulmate voorbij komen.

Passie in mijn hart en rust in mijn hoofd. 

Klaar voor een nieuw avontuur. 

Daar gaan we dan!