Minimalisme

 

17 januari 2021

Tijdens de eerste “intelligente” lockdown in maart ben ik begonnen met opruimen.

Iets van 12 zakken kleding en heel veel dozen en zakken met andere spullen heb ik weggedaan.

Het meeste naar mensen in de buurt die mijn moeder kent en andere spullen die nog bruikbaar waren, heb ik in de Best zak gedaan.

 

En wat echt niks meer was, is in de container beland.

 

Een paar maanden ben ik goed bezig geweest en toen moest ik langzaam aan weer gaan werken dus kwam er weinig van.

 

Nu ben ik weer aangestoken met het opruim virus en ben onder andere begonnen met het digitaliseren van mijn recepten.

 

Ik word altijd blij van opruimen.

 

Eigenlijk heb ik nog steeds te veel kleding maar dat heeft een reden. Zoals ik al eens in een eerdere blog verteld heb, heb ik een dwangstoornis/smetvrees.

Die dwangstoornis is nu grotendeels afgezwakt naar alles een tikkeltje overdreven goed willen doen. Je zou het perfectionisme kunnen noemen.

Hoe dan ook, het mag op sommige vlakken nog steeds een tikkeltje minder.

Die kant van mij noem ik akelige Anna.

 

De smetvrees is gelukkig ook een flink stuk minder. Je hebt meerdere soorten smetvrees en mijn smetvrees is/was niet de “traditionele” soort die je vaker op de tv ziet.

Ik poetste mijn huis niet iedere dag van boven tot onder.

 

Ik voelde mezelf vies als ik bepaalde dingen had gedaan. En als ik die dingen had gedaan, “kon” ik ook niks of niemand aanraken.

Dus alles ging in een bepaalde volgorde. En wc poetsen, vuilnis weggooien en afwassen stonden op 10 qua viezigheid. Dus daarna moest ik douchen. Dus mijn leven werd om die dingen heen gepland.

Mijn kleding voelde altijd vies.

 

Meer hierover is te lezen in een blog die ik daar ooit over geschreven heb. https://www.facebook.com/aanweziginhethoofdvanFreggle/posts/2036370443285934

 

Door allerlei soorten therapie, kan ik eindelijk weer dingen doen die voor de meeste mensen al normaal waren.

Door die smetvrees, gooide ik iedere dag mijn kleding in de was. Soms wel 2 keer per dag als ik me in de avond een joggingbroek aantrok.  Want als ik 1 van mijn “vieze” dingen gedaan had, moest het de was in. Dus dan heb je wel veel kleding nodig.

Nu draag ik mijn joggingbroek soms wel 4 dagen. Of ik nu afgewassen heb of niet. En dat maakt mijn hoofd een stuk rustiger.

Er zijn nog wel gedachtes maar ik volg de meeste niet meer echt.

 

Door die smetvrees, had ik dus heel veel kleding nodig. Want ik moest genoeg hebben om te wisselen als ik mezelf vies voelde.

 

Waar ik vroeger 5 machines in de week had, heb ik er nu 2 of 3 in de week.

 

Maar om een lang verhaal kort te maken, een tijd terug las ik een artikel over minimalisme. De definitie ervan is voor iedereen anders maar voor mij betekent het om geen spullen (meer) te kopen die je niet echt nodig hebt. Met andere spullen deed ik dat al. Want als mijn tv niet gevallen was dan had ik geen andere gekocht. Misschien had ik als ik mijn flatscreen tv niet gekregen had, nu nog steeds zo’n grote tv met zijn kast erachter. Alle andere elektrische apparaten vervang ik alleen als ze kapot gaan. Mijn telefoon vernieuw ik alleen als hij kapot is. En als ik geen smartphone nodig had voor mijn werk en ik de digitale agenda wel erg handig vind, had ik misschien een simpele mobiele telefoon gehad.

Boeken en dvd’s koop ik al jaren niet meer want er is een overvloed aan series en films op tv en allerlei streamingdiensten.  Met mijn meubels ben ik ook tevreden, al had ik laatst wel een andere bank nodig want mijn oude was kapot gegaan. Maar gelukkig deed mijn tante haar bankje weg dus hoefde ik niet op zoek te gaan naar een nieuw bankje.

En stapje voor stapje krijg ik steeds meer ruimte in mijn huis en ook in mijn hoofd.

Ik heb een soort van regel dat alles wat ik langer dan een jaar (zonder geldige reden) niet heb gebruikt, dat dat weg kan.

En dingen die je misschien maar 1 keer per jaar nodig hebt, kun je altijd lenen.

Soms liggen spullen jaren lang op zolder of in de kast en je weet niet eens meer dat je ze hebt.

 

Het enige waar ik een zwak voor heb, is kleding en schoenen. Maar als puntje bij paaltje komt, heb ik eigenlijk geen nieuwe kleding nodig want ik heb nog zoveel en het meeste is tijdloos. Dus een paar weken geleden besloot ik om een half jaar geen kleding en/of schoenen te kopen. Of het moet al echt noodzakelijk zijn. En het gaat me eigenlijk best goed af.

 

Het heeft voordelen want je houdt geld over voor andere dingen en de dingen die in je kast hangen worden ook eindelijk weer eens gedragen. Daarbij heb je meer overzicht.

 

Ik vond het wel grappig dat ik vanochtend, toen ik op mijn telefoon aan het scrollen was, dat er een artikel bij NU.nl stond over een kledingdieet van een half jaar.

 

Dat heb ik de laatste tijd wel vaker.

 

Net alsof er iemand stiekem met me meeluistert.

 

Psssssttttt. Niet doorvertellen.