Obersteinebach

 

12 maart 2023

Op dinsdag 7 maart vertrokken wij richting Obersteinebach.

Normaal gesproken bereid ik dit goed voor maar dit keer heb ik geen lijstje gebruikt.

Een paar dingen waren wij vergeten maar het waren geen belangrijke dingen.

Eigenlijk wilden wij een weekendje weg maar het is een midweek geworden.

Onno had geboekt bij Enjoyhotel im Wald Heiderhof dat gerund wordt door een klein team.

Om 12 uur werden wij verwelkomt met een kop courgettesoep en een broodje.

Omdat wij de hotelkamer pas later in mochten, zijn we naar Andernach gegaan. We wilden de geyser zien maar die hebben wij niet gevonden. Maar het was wel een leuke plek om onze tijd om te krijgen.

We hebben onder andere wel de rooms-katholieke parochiekerk Maria Himmelfahrt  gezien.  Het is een machtige galerijbasiliek met vier torens, westgebouw en koor. Het ligt aan de westelijke rand van de stad in de directe omgeving van de stadsmuur en dus ook aan de westkant van het fort Antunnacum,, dat daar in de Romeinse tijd lag, waaruit de latere nederzetting ontstond.

Toen we de kamer van het hotel in mochten eerst de tassen uitgepakt en toen was het tijd voor het avondeten.

Het welkomstmenu was tomatensoep, friet met schnitzel en een pannenkoek met ijs.

Na het eten zou er eigenlijk een avondwandeling zijn maar die werd verplaatst in verband met het weer.

Dag twee begonnen met het ontbijt. Er waren verschillende soorten brood, witte broodjes, kaas, meerdere soorten vleesbeleg en zoetigheid. Er was ook altijd iets van cake of zo bij en een gekookt of geroerd ei.

We begonnen deze dag met de rode wandeling. Er lag sneeuw dus het was een echte winterwandeling.

Na de lunch zijn we naar Neustadt gegaan. Daar was niet echt iets te doen. Toen zag ik dat er in de buurt een meer was. Dat bleek een zwemvijver te zijn op een camping genaamd de Blauwe See.

Toen maar een winkelcentrum bezocht waar we langs kwamen op weg naar het hotel.

Al jaren wilde ik naar Drachenschloβ. Op dag 3 van onze vakantie was het eindelijk zover.

We waren zo enthousiast dat we nog eerder daar aankwamen dan het personeel. Dus reden we naar het begin van de Drachenfelsbahn. Dit is een treintje waarmee je naar boven kunt gaan. Bij nader inzien maar niet het treintje gepakt.

Eerst de Drachenfels opgelopen. Die was 321 meter hoog. Het uitzicht was geweldig.

De Drachenfels geldt als het oudste natuurreservaat van Duitsland en vermoedelijk van heel Europa. Vanwege het historische belang van de Drachenfels voor natuurbescherming is in 2002 in het slot Drachenburg het museum voor natuurbeschermingsgeschiedenis gevestigd.

 

 

Toen weer terug naar beneden om slot Drachenburg te bezichtigen. Het was erg mooi. Jammer dat de wifi het niet deed want anders hadden wij de audiotour kunnen doen.

Slot Drachenburg is een kasteel aan de Drachenfels in Koningswinter, Duitsland. Het werd in een recordtijd gebouwd, van 1882 tot 1884, in de stijl van het historisme, de buitenzijde in neogotiek en neorenaissance  aan de binnenkant. Het diende als residentie voor Stephan von Sarter, een Frans-Duitse beursmakelaar, die echter nooit in het kasteel woonde. Na zijn dood kreeg het kasteel tal van verschillende bestemmingen.

Sedert 2007 is het kasteelpark weer toegankelijk, en sinds begin juni 2009 kan ook het kasteel, met aansluitend museum, bezocht worden. Het kasteel is te voet bereikbaar, of via het nabijgelegen station van de Drachenfelsbahn, de oudste tandradspoorweg van Duitsland. Het kasteel is ook een gewilde locatie voor film- en televisieproducties.

Ik wilde zo nodig een van de torentjes naar boven klimmen en toen moest ik weer naar beneden. Maar het is toch gelukt. 

Na het eten was er Bingo. De eigenaresse van het hotel vertelde een verhaal en noemde getallen op. Wie als eerste de kaart vol had, had Bingo en won een prijs.

Onno en ik hebben beide een fles wijn gewonnen.

 

Op dag 4 hebben we de paarse route gecombineerd met de gele route.

Ondanks alle modder was het toch een mooie wandeling.

Na al het gewandel, besloten wij dat het tijd was om te relaxen.

Dat hebben wij gedaan bij Saunapark Siebengebirge in Kӧningswinter.

Daar hebben wij erg genoten van alle faciliteiten.

Na een uurtje of drie weer terug naar het hotel om de chloor af te spoelen zodat we konden gaan eten in het hotel.

 

Na het eten de tassen al zover ingepakt want de dag erna mochten wij alweer naar huis.

 

Op zaterdag na het ontbijt de tas verder ingepakt en gaan rijden naar Koblenz.

Een erg mooie stad waar bij de Deutsche Eck de Rijn de Moezel bij elkaar komen.

In Koblenz staat ook de basiliek van Sint Kastor.

De basiliek van Sint-Kastor is een rooms-katholieke kerk in het oude centrum van de Duitse stad Koblenz. De kerk werd in de jaren 817-836 gebouwd en is gelegen bij de Deutsche Eck , een landtong tussen de rivieren Moezel en Rijn. De kerk is een meesterwerk van de Romaanse architectuur en is van uitzonderlijk belang omdat zowel het exterieur als het interieur grotendeels behouden bleef en er in de kerk geschiedenis werd geschreven. Samen met enkele andere Koblenzer kerken is de Kastorkerk sterk bepalend voor het silhouhet van de stad. Voor de basiliek ligt de zogenaamde Kastorbron, een stille getuige uit de periode van napoleontische oorlogen. De kerk werd op 30 juli 1991 tot basiliek verheven door Paus Johannes Paulus II

In 2002 werd de basiliek toegevoegd aan het werelderfgoed Boven Midden Rijndal.

We zijn nog langs het Preussisches Regierungsgebaude gelopen. Een mooi indrukwekkend gebouw.

 

Toen zagen we een bordje staan met een pijl naar een paleis. Dat wilde wij dus niet missen. Het bleek te gaan om Electoral Palace (Kurfürstliches Schloss Koblenz).

Het kiespaleis in Koblenz was de residentie van de laatste aartsbisschop en keurvorst van Trier, Clemens Wenzeslaus van Saksen, die het aan het einde van de 18e eeuw liet bouwen. Later verbleef de Pruisische troonopvolger en later keizer Wilhelm I hier enkele jaren als Rijnlands-Westfaalse militaire gouverneur.

Tegenwoordig is het kasteel de zetel van verschillende federale autoriteiten. Het is een van de belangrijkste paleisgebouwen van het Franse vroege classicisme in Zuidwest-Duitsland en is, samen met slot Wilhelmshöhe in Kassel en het prins-bisschoppelijk paleis in Münster, een van de laatste woonpaleizen die vlak voor de Franse Revolutie in Duitsland zijn gebouwd.

 

Persoonlijk vond ik het niet echt mooi maar wel erg groot.

 

Onderweg nog gestopt bij Maria Laach waar een mooi groot meer, een kerk, klooster en allerlei winkeltjes zijn.

Hier wil ik wel nog een keer terug gaan om te wandelen.

 

Het was een week met veel mooie indrukken en de nodige kilometers. Deze midweek hebben wij ongeveer 40 kilometer gelopen.

Dus vandaag wordt het een rustig dagje.

Foto's van onze minivakantie zijn te bezichtigen op Facebook

 

 

 

Bronvermelding: wikipedia.

Sint Kastor in Koblenz