Pinkpop 2024

 

25 juni 2024

Omdat het bedrijf waar ik werk 10 jaar bestaat zijn we op zondag met een deel van de werknemers en aanhang naar Pinkpop gegaan.

Ook al woon ik op loopafstand, ik ben nog nooit binnen de festival muren geweest.

Wel vaker rondom gelopen en gekeken.

 

Om 12.00 waren we binnen. Omdat de rest er nog niet was, zijn we vlakbij stage 4 gaan zitten.

Daar begon om 12.15 Ruby Waters een Canadese singer songwriter. Haar stijl is een beetje een mengelmoes van diverse stijlen. Toen ik even naar de wc ging, ben ik even blijven luisteren en ik vond het best goed klinken.

Toen de rest kwam, liepen we langs Ilse de Lange die al om 12.00 uur begonnen was. Daarna nog even naar de Britse  Indiegroep “Sea girls” geluisterd.  Persoonlijk een van mijn favorieten.

We hadden al snel een plekje gevonden op het veld tussen de twee grote podia, North en South stage.

 

Meute begon om 13.00 op South stage en ik vond het wel erg aanstekelijke muziek. Je gaat vanzelf bewegen met deze Duitse Brassband.  Daarna begon Loreen al vrij snel te zingen op North stage. Onno en ik gingen tussen door even naar de Nederlandse rockband Dool kijken die in de tent speelden.

Paar nummers geluisterd en toen door naar the K’s uit Engeland. Ook muziek die mij erg aanspreekt.

 

Toen we weer terugliepen naar het veld was Davina Michelle "I said no sir" aan het zingen

op South Stage.

Op het veld nog even geluisterd naar James Arthur en nog even een uitsapje gemaakt naar Stage 4 om naar Beth McCarty te luisteren.  

Na een paar liedjes weer terug naar het veld. Vervolgens geluisterd naar: Greta van Fleet, Limp Bizkit, Hozier, Sam Smith en als afsluiter Ed Sheeran.

 

Bij Greta van Fleet heb ik mijn oordoppen ingedaan. Daar kwam erg veel geluid uit. 

Limp Bizkit speelde meer liedjes van andere artiesten volgens mij.

Hozier kon mij niet bekoren maar ik weet nu wel waar take me to church over gaat. .Over hoe het is om mens te zijn en om van iemand te houden als mens.   Sam Smith vond ik goed maar het is niet mijn genre.

 

Ed Sheeran is een van mijn favorieten maar we zijn na een paar liedjes naar huis gegaan omdat we geen zin hadden om naar huis te gaan als Pinkpop helemaal leeg zou lopen.

 

Mijn persoonlijke hoogtepunten: Ruby Waters, Sea Girls, Dool, The K’s en Ed Sheeran.

 

Henry Moodie en Clockclock heb ik helaas gemist en James Arthur had ik iets meer van willen horen.