De storm

20 april 2017

De storm die in mij woedt
Die door onzekerheid wordt gevoed

Niemand is gewaagd aan mijn brandend vuur.
Soms heel even maar dat is van korte duur.

De kwetsbaarheid verborgen achter grappen en grollen.
En onbegrip waardoor koppen altijd blijven rollen.

Wie ik echt ben, ben ik vergeten.
Misschien wil ik dat ook wel niet meer weten.

Van het ene monster naar het andere.
Misschien komt er een tijd dat het zal veranderen.

En ja, ook al zijn mijn emoties soms fel.
Uiteindelijk red ik me wel.

Als je van plan bent, om weer weg te gaan.
Begin er dan ook niet aan.

Ook al kan ik me niet altijd genuanceerd uitdrukken.
Neem me zoals ik ben want temmen gaat niet lukken.

En ja ik heb een temperament.
Toch ben ik iemand met gevoel en niet jouw experiment.

En kan je dat niet aan?
Laat me dan maar lekker gaan.