Facebook versus FOMO 

 

10 januari 2024 

 Facebook was voor mij een manier om nieuwe mensen te leren kennen en contacten te onderhouden. Inmiddels heb ik een leuke groep mensen om mij heen verzameld. 

 

Dus ik ben tot de conclusie gekomen dat ik geen Facebook nodig heb om verbonden te blijven. De mensen die er écht toe doen, kan ik altijd bellen, appen of in het echt zien. 

 

En toch blijf ik kijken op Facebook. Waarom? FOMO. Fear of Missing Out. Want er zijn tóch een paar dingen die ik mis als ik Facebook niet gebruik. Updates over concerten en festivals bijvoorbeeld. Of de pagina's die ik beheer.  Maar hoe belangrijk zijn die dingen echt als de rest van het platform me steeds meer irriteert? 

Het probleem is dat Facebook vaak voelt als een storm van negativiteit. Negatieve reacties zonder onderbouwing vliegen je om de oren. Iedereen lijkt overal een mening over te hebben, maar zelden wordt er moeite gedaan om die mening ook daadwerkelijk te onderbouwen. Combineer dat met de eindeloze stroom complottheorieën, en het voelt alsof je je tijd doorbrengt in een digitale klaagmuur waar niemand écht luistert. 

Dan zijn er nog de Reels. Je denkt dat je even snel een grappig filmpje kijkt, maar voor je het weet, ben je een uur verder en heb je niets nuttigs gedaan. Het is een geniaal trucje van Zuckerberg om ons vast te houden, maar steeds vaker vraag ik me af: wil ik dat eigenlijk wel? 

De waarheid is: nee. Ik wil niet vastzitten in een algoritme dat mijn aandacht en tijd opslurpt. Wat ik écht wil, is meer tijd voor de mensen en dingen die mij blij maken. 

Misschien is het tijd om Facebook achter me te laten. Want de dingen die echt belangrijk zijn, vinden wel een weg naar mij.  

Ik heb een manier gevonden om mijn pagina's te beheren zonder verder actief te zijn op Facebook. 

FOMO kan wachten, maar mijn rust niet. 

 

 

Deze tekst heb ik geschreven met behulp van Chat GTP.