Huishoudcoach

7 augustus 2018

Het is nu ongeveer 2,5 jaar geleden dat ik een burn-out kreeg en dat ik begon met therapie om mijn grenzen beter aan te leren geven. Heel veel geleerd en nu ben ik aan het afbouwen met groepstherapie. Van een ochtend in de week naar een ochtend in de twee weken. En eind september ga ik de laatste keer.

Hier heb ik best gemengde gevoelens over. Al die tijd heb ik wel vrijwilligerswerk gedaan en ik heb mijn eigen activiteitengroep opgestart maar omdat aan je zelf werken ook al een fulltime baan is, was er weinig tijd voor een reguliere baan. In het verleden heb ik voornamelijk administratief werk gedaan zoals, beslagleggen op uitkeringen, receptioniste, archiefmedewerker, postkamermedewerker en crediteurenadministratie.

Maar vorig jaar heb ik dus ook ontdekt dat ik een progressieve oogziekte aan 1 oog heb, genaamd vitelliforme maculadystrofie oftewel de ziekte van Best. Dit houdt in dat mijn zicht aan dat oog (langzaam) aan verslechterd. Op dit moment is het zo dat het net lijkt alsof ik bijna voortdurend door een aquarium kijk. Zelfs met bril zie ik de ondertiteling niet echt goed waardoor ik meestal films op de laptop kijk of gewoon zonder ondertiteling. In de auto is het moeilijk om afstand te schatten. Eigenlijk in het algemeen. En mensen herkennen doe ik ook niet echt. Dan moeten ze al bijna voor me staan. Ik heb heel veel brillen en ook best leuke brillen maar ik kan ze niet lang verdragen. Alleen met autorijden heb ik een bril op omdat ik anders een gevaar op de weg ben en met film kijken omdat ik anders de helft mis. En soms achter de laptop omdat mijn ogen anders moe worden.

Door deze oogziekte kan ik dus ook niet heel goed accuraat werken. Vooral niet als er veel dezelfde cijfers achter elkaar staan. Als er bijvoorbeeld vijf zessen staan moet ik ze gaan tellen. Dat kost ontzettend veel tijd. Ik kan ook wel gokken maar als het om geld gaat dan kun je een bedrijf ontzettend veel verlies bezorgen. Of winst natuurlijk.

Dus mijn vraag is nu aan mezelf: wat ga ik doen? Een van de redenen dat ik in therapie gezeten heb, is mijn dwangstoornis. Het voordeel hiervan is dat ik heel goed kan plannen en ordenen. Omdat ik geruime tijd heel weinig te besteden heb gehad, kan ik ook goed met geld omgaan. Ook vind ik het leuk om mensen te helpen. Toen bedacht ik me dat ik daar iets mee kan doen. Ik kan huishoudcoach worden.

Ik heb contact opgenomen met de gemeente om een afspraak te maken om het hier over te hebben. Zou het financieel haalbaar zijn om dit als ZZP-er te kunnen doen? Zou het lichamelijk haalbaar zijn? Mijn lichaam gedraagt zich door de fibromyalgie, dubbele scoliose prikkelbare darm syndroom en hypothyreodie (vertraagde schildklier) nog steeds onvoorspelbaar. Of kan ik dit in vast dienstverband gaan doen als PGB-er? Wat zijn mijn mogelijkheden hierin? Is er misschien nog iets waar ik niet aan gedacht heb?

In september heb ik ook een afspraak met maatschappelijk werk. Misschien kan ik het daar ook bespreekbaar maken. Hoe dan ook, ik wil niet meer afhankelijk zijn van de gemeente maar mijn eigen financiële boontjes weer doppen. Ik vind het best spannend maar ik ga ongetwijfeld weer heel veel (over mezelf) leren.

Wordt vervolgd!!!