Mijn lichaam

 

25 mei 2020

Eigenlijk weet ik niet echt of ik ooit al een blogsel heb geschreven over mijn lichaam. En dan niet zo zeer over de kwalen maar meer over het uiterlijk.

Al vanaf mijn pubertijd worstel ik met mijn uiterlijk. Eten was mijn grootste vriend maar ook mijn grootste vijand.

Ik had regelmatig wat extra kilootjes. Echt dik ben ik nooit geweest, maar wel stevig. Mijn oma zei altijd op zijn dialect: ik heb jullie leren lopen met suiker, oftewel oeker. In het gezin van mijn moeder waren ze meestal met 5 mensen en daar was 11 kilogram suiker in de week niks.

In 2006 kreeg ik een schildklieraandoening. De internist had een paar jaar eerder al eens gezegd dat ik mijn schildklier in de gaten moest houden omdat die wat gekke sprongen aan het maken was.

In 2004 stopte ik met roken en vlak voordat ik stopte met roken was ik al begonnen met op mijn eten te letten. Samen met mijn toenmalige ex-man gingen we naar de sportschool. Soms 5 a 6 keer per week. Fitness en cardiotraining.

Toch bleef ik gewicht aankomen. Dus de diagnose was bij de dokter snel gesteld en ik kreeg thyrax. Ik werd doorverwezen naar de diëtiste. Ik moest een dagboekje maken met wat ik allemaal at en uiteindelijk bleek dat ik te weinig at. En ik at ook niet echt gezond.

Ik kreeg een lijstje mee met wat ik allemaal mocht eten. Jeetje, dat kreeg ik niet eens echt op. Is dat voor 1 dag? 4 a 5 sneetjes brood met mager beleg. Tussendoor 2 a 3 stuks fruit en wat zuivel. In de avond een helder soepje, mager vlees, aardappelen of rijst met voldoende groente en een mager toetje.

Na een poosje was ik een paar kilo afgevallen en dan denk je dat je het wel zelf kunt. Dat gaat een tijdje goed en dan val je toch weer in het oude patroon.

Vooral als je niet lekker in je vel zit, ben je meer bezig met wat lekker is dan met wat gezond is. Af en toe sloeg ik het avondeten over en dan nam ik een plak melkchocolade.

Erg lekker.

En zo kwakkelde ik maar verder met mijn kilo’s. Paar kilo eraf en paar kilo erbij. Lijnen of allerlei (crash)diëten heb ik nooit zo in geloofd. Minder snoepen en wat meer bewegen was voldoende.

Zoals ik al eerder gezegd had begon een paar maanden geleden mijn lichaam “raar” te  doen. Ik liep alsof ik achter een rollator liep. Mijn rug is al heel lang mijn zwakke plek want ik heb scoliose. Waarschijnlijk omdat ik te snel gegroeid ben. Maar ik heb geleerd om toch recht te lopen. Dat ging niet meer. Mijn schoenen strikken werd een hele uitdaging.

Mijn vriend nam regelmatig van die overheerlijke bonbons voor me mee. Maar met pijn in mijn hart moest ik hem vragen om dat alleen nog maar te doen bij speciale gelegenheden.

Gelukkig had hij daar begrip voor. Ik had toen nog niet op de weegschaal gestaan. Toen kwam Corona en omdat je veel binnen moest blijven, verwende we ons met een toastje en chocolade pinda en dat soort dingen. En als het met bewegen ook niet goed gaat, vliegen de kilo’s er zo aan.

Mijn broeken zaten steeds strakker dus ik besloot maar om me te wegen. Ik was 78,5 kilo. Daar schrok ik al van maar toen ik me de dag erna wilde wegen om een beginpunt op te schrijven, woog ik 80 kilo. Het liefste pakte ik me een lekker stuk chocolade om het weg te eten maar ik had al lang genoeg mijn kop in het zand gestoken. Er moest iets gaan gebeuren.

Er is een appje van het voedingscentrum genaamd de eetmeter. Daar kun je alles invullen wat je eet en ook wat je beweegt. Nadeel is dat die meter alleen kijkt naar de schijf van vijf.

Dus dan denk je gezond bezig te zijn en dan zegt de eetmeter: je hebt vandaag voor 50% buiten de schijf van vijf gegeten. Dan gaat het om honing of blikgroenten omdat daar zout in zit. Dus dan pak ik nu gewoon erwtjes en de zout zet ik los erbij. Dan is het percentage opeens een stuk lager. Want ook bij verse groenten, doe ik er altijd wat zout bij voor de smaak.

Al eet ik meestal wel verse groenten of diepvriesgroenten.

Vaak denken mensen dat gezond eten minder calorieën bevat dan ongezond eten. Maar dat hoeft niet altijd zo te zijn. Ongezouten en ongebrande noten zijn reuze gezond maar ze bevatten erg veel calorieën. Net als dadels. Dus als je graag aan wilt komen, kun je wel chips en andere ongezonde dingen eten maar dat is niet echt gezond voor hart en bloedvaten. En je darmen zullen daar ook niet zo blij mee zijn. Maar met ongebrande noten, dadels, vette vis, peulvruchten, avocado bereik je datzelfde effect. Of door het drinken van zuivel zoals melk en karnemelk. Of gooi wat meer olijfolie over je salade. En gedroogd fruit bevat ook weer meer calorieën dan normaal fruit.

Vetten en koolhydraten zijn bij sommige mensen uit den boze. Koolhydraten uit brood of aardappels zijn niet ongezond. De hersenen hebben glucose nodig. En glucose is een koolhydraat. Suikers uit snoep is natuurlijk een ander verhaal. Vetten heeft een mens ook nodig. Alleen is het dan beter om te kiezen voor onverzadigd vet. Goede vetten vertragen het hongergevoel. Vetweefsel beschermt onze organen dus daarom zijn vetten belangrijk. Zolang je maar bewust kiest.

Via onderstaande link kun je berekenen hoeveel calorieën je nodig hebt. https://drogespieren.nl/overig/calorieen-per-dag-berekenen

In mijn geval is dat dus 1459 calorieën afgerond in ruststand. Dus als ik de hele dag alleen maar zit of lig. En met mijn levensstijl tussen de 2043 en 2189 calorieën per dag. En dan zou ik, als het goed is, niks af vallen maar ik kom dan ook niet bij.

Ik probeer meestal rond de 1850 calorieën te eten op een dag. Want als je te weinig eet, schakelt je lichaam over op besparingsmodus waardoor afvallen lastig is. Zonder benzine kan een motor tenslotte ook niet op gang komen.

Val ik snel af? Ne, want ik ben sinds 25 maart “maar” 5,3 kilo afgevallen. Maar het is wel vol te houden zonder honger omdat het eigenlijk meer een nieuwere en gezondere levensstijl is in plaats van een dieet. En ik ben me meer bewust van wat ik naar binnen stop.

Normaal duwde ik een halve chocolade paashaas in eens naar binnen en proefde ik niet eens wat ik at. Nu pak ik af en toe een klein stukje en geniet ik er ook echt van. De vetpan oftewel frituurpan heb ik leeggemaakt en in de schuur gezet want die gebruik ik niet eens meer. Terwijl ik normaal iedere week friet at. En ik mis het niet eens.

Het voordeel is dat mijn vriend ook vond dat hij een paar kilo kon missen, dus we letten nu samen op wat we eten. Dat geeft wel extra motivatie.

Het hoofddoel is nu ook om gezonder te leven. En dat ik dan ook nog afval, is een mooie bijkomstigheid. Mijn darmen lijken er in ieder geval blij mee te zijn want ze maken wat minder kabaal sinds ik mij aan de schijf van vijf probeer te houden.

En ik heb nog meer nieuws maar dat is voor het volgende schrijfsel.

Tot snel!!