Mensje (Leonie)

 

Onderstaand gedichtje stond in vriendin nummer 34 in het jaar 2004. Geschreven door Leonie. Ik vind het wel toepasselijk voor de situatie.

Waar ik mensje geschreven heb, stond bij haar meisje.

 

Mensje

 

Mensje in het maanlicht Ik zie je wonden,

ik voel je pijn je zegt geen enkel woord maar in je ogen zie ik hoe ze keer op keer je tere zieltje hebben vermoord Mensje.

Meisje in het maanlicht,

je probeert zo sterk te zijn maar je hartje zie ik huilen, in je ogen zie de pijn

Daar zit je nu stil in gedachten verzonken

Je wilt geen enkele traan laten zien

Je wilt warmte uitstralen maar hebt het zelf zo koud

Iemand zou je moeten troosten

Je hebt iemand nodig die van je houdt

Ik vraag me af: wie is dat mensje in het maanlicht

Met bloedend hart en verscheurde ziel.

Ik kijk en ben geschokt; plotseling is alles duidelijk

Want ik kijk en herken de pijn in de blik.

Dat mensje in het maanlicht

Dat mensje dat ben ik.