De familie opstelling

7 mei 2024

Een paar weken geleden hoorde ik over het boek “de fontein” van Els van Steijn.

Daarin wordt het familiesysteem beschreven.

Jij staat onder je ouders, je ouders onder je grootouders.

Je kinderen, als je die hebt, staan onder jou, enz.

Iedereen heeft zijn eigen plek in het familiesysteem.

Soms kunnen die plekken verschuiven waardoor je een verstoring in het systeem krijgt.

Dit kan doordat er een miskraam is geweest maar ook als jij niet draagt wat van jou is. Dan wordt dat doorgegeven aan iemand anders in het familiesysteem.

Een trauma bijvoorbeeld.

 

Om jezelf weer op de juiste plek te zetten, kun je een familieopstelling doen.

Je kunt een individuele familie opstelling doen of een groepsfamilie opstelling

Bij een individuele familie opstelling worden er voorwerpen gebruikt die jouw familie symboliseren.

Bij een groepsopstelling wordt dit gedaan door representanten. Een familie opstelling doe je dus niet met je eigen familie wat je wel zult denken.

 

Op Bevrijdingsdag heb ik mijzelf een familie opstelling cadeau gedaan.

Ik had mijzelf aangemeld als vraagsteller en Onno als representant.

Mijn vraag was om minder in mijn hoofd te zitten en meer in mijn gevoel.

Na een kort voorstelrondje gingen we aan de slag.

We begonnen met een meditatie.

Daarna mocht ik zelf iemand uitzoeken die mij vertegenwoordigde.

Vervolgens mocht ik mijn moeder, mijn biologische vader, mijn oma en mijn vader uitzoeken.

Onno kreeg de rol van mijn vader.

De begeleidster van de groep stelde vragen.

Het leek net alsof de personen die mijn familie representeerde de gevoelens van mijn echte familie overnamen.

Er kwam niet heel veel beweging in. Niemand deed een stapje vooruit. Het leek vast te zitten.

Op een later moment mocht ik zelf instappen.

Ik heb nooit echt een band gehad met mijn biologische vader maar op dat moment kwam heel veel emotie los toen ik in gesprek was met zijn representant.

 

Op het einde van mijn opstelling kreeg ik een kussen dat symbool stond voor het trauma van mijn moeder dat zij aan mij heeft doorgegeven en dat moest ik teruggeven. Omdat het niet aan mij is om dat te dragen.

Ik moest ook zeggen: het is jouw shit en niet van mij. Ik geef het terug.

In eerste instantie wilde mijn moeder haar trauma niet terugnemen.

Omdat ik niemand die ballast wil geven heb ik het van mij afgegooid.

Mijn moeder gaf het trauma aan mijn oma en mijn oma gooide het op de grond want ze wilde het niet.

 

Het was een heftige, emotionele maar ook mooie en bijzondere ervaring.